PSI World

-Mogę spróbować ale jeśli Rex nie będzie tego chciała wiele nie zrobimy. A nie myślałeś, żeby nieco spuścić z tonu? Chodzi mi o twoje reakcje na jej zachowanie. Ona z dnia na dzień nie wpasuje się w nasz świat.

-Eh Daimon, Daimon...W każdym razie pójdę z nią pogadać. Ty na razie lepiej zostań tu.

Mag udał się do pokoju Rex. Zajęło mu to sporo czasu ale w końcu wyszedł, wyglądał na zadowolonego. -Pozwolisz, ze się wproszę na obiad? Umieram z głodu.

-Jako tako. Ciężko jej pojąć po osiemnastu latach prania mózgu przez rządowych, że krzywdzenie innych jest złe. Odrobina więcej zrozumienia i powinno być okej, jeśli chcesz mogę zostać na jakiś czas i Ci pomagać.

-Najważniejsze to żebyś sobie uświadomił, że ona nie jest taka z wyboru. To tylko skrzywdzone dziecko z ADHD, nie wyprowadzasz jej regularnie na spacer to i broi! chłopak zaśmiał się ciepło.

-Ona nie potrzebuje twardej ręki tylko trochę więcej współczucia... No nic to, zacznę choćby i dziś ale najpierw... Obiad!

Rex dołączyła do nich zwabiona zapachem, po obiedzie Melion zabrał Rex do ogrodu, wrócili dopiero wieczorem na kolację, cali uwalani błotem i trawą ale cholernie szczęśliwi. -Ona prawie się nie meczy! Ma niesamowitą kondycję i siłę, powinieneś to jakoś wykorzystać, pomóc jej to ukierunkować w dobrą stronę.

-Ja ją przygarnę skoro ty nie chcesz... Albo po prostu się wprowadzę do Ciebie, masz znacznie więcej miejsca i możliwości niż ja...